ผู้พักอาศัยในบ้านพักคนชราได้รับการรักษาด้วยยาเสพติดสำหรับอาการเจ็บป่วยทั่วไปเช่นโรคซึมเศร้าโรคข้ออักเสบหรือปัญหาไซนัสในช่วงสามเดือนมีโอกาสเกือบ 90 เปอร์เซ็นต์ที่จะเสียชีวิตเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาดังกล่าวมากกว่าผู้ป่วยที่ไม่ได้ใช้ยาใหม่ การวิจัยแสดงให้เห็นว่า.
นอกจากนี้ประชาชนที่ใช้ยาที่อาจไม่เหมาะสมในช่วงสองเดือนมีโอกาสที่จะเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลมากกว่า 80% ในเดือนที่สามมากกว่าผู้ป่วยที่ไม่ได้รับยาดังกล่าว
รายงานปรากฏในฉบับปัจจุบันของ จดหมายเหตุแห่งอายุรศาสตร์
“ เราไม่ได้บอกว่าการใช้ยาเหล่านี้เป็นสาเหตุของการรักษาในโรงพยาบาลและการเสียชีวิต แต่งานของเราแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองกับแพทย์ควรให้ความสนใจกับยาที่พวกเขาสั่งและติดตามผู้ป่วยอย่างระมัดระวัง” Denys Lau ศาสตราจารย์แห่งคณะแพทยศาสตร์ Feinberg ของ Northwestern University
การเพิ่มความสำคัญของการค้นพบเล่าว่าเลาเล่าว่างานก่อนหน้าของเขาพบว่าชาวอเมริกันอย่างน้อยครึ่งหนึ่งที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไปที่อยู่ในบ้านพักคนชราเป็นเวลาสามเดือนหรือนานกว่านั้นได้รับยาที่ไม่เหมาะสมอย่างน้อยหนึ่งรายการ
“ อย่างน้อย 50 เปอร์เซ็นต์ของผู้อยู่อาศัยในบ้านพักคนชราใช้ยาเหล่านี้ดังนั้นขอบเขตจึงค่อนข้างน่าทึ่งและเป็นปัญหา” เขากล่าว
Lau กล่าวว่าอาจมีสาเหตุหลายประการสำหรับความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการรับประทานยาและการรักษาในโรงพยาบาลและการเสียชีวิตเพิ่มขึ้น
ยาที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับผู้อยู่อาศัยในบ้านพักคนชราเช่น Darvon (สำหรับความเจ็บปวด), Elavil (สำหรับภาวะซึมเศร้า), ดิจอกซิน (สำหรับปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ) และ Endal (ยาแก้แพ้) มีผลข้างเคียงที่อาจรวมถึงอาการวิงเวียนศีรษะ ท้องผูกและง่วงนอน ผลข้างเคียงเหล่านี้สามารถส่งผลกระทบต่อความสมดุลและความตื่นตัวของผู้ป่วยสูงอายุดังนั้นการตกหลุมและปัญหาสุขภาพอื่น ๆ จึงเป็นไปได้มากขึ้น Lau กล่าว
ดังนั้นในขณะที่อาจไม่มีการเชื่อมโยงโดยตรงกับยาเสพติดที่เฉพาะเจาะจงและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของปัญหาสุขภาพผลข้างเคียงสามารถเพิ่มโอกาสของภาวะแทรกซ้อนที่ในที่สุดนำไปสู่การรักษาในโรงพยาบาลหรือตายเร็ว
“ ผลกระทบของผลข้างเคียงเหล่านี้สามารถขยายในผู้สูงอายุในลักษณะของการหยดลง” Lau กล่าว
อีกปัจจัยหนึ่ง Lau กล่าวว่ามีการทดลองทางคลินิกน้อยมากว่ายามีผลกระทบต่อผู้สูงอายุอย่างไร เมื่ออายุคนยาเสพติดส่งผลกระทบต่อพวกเขาแตกต่างกัน: อัตราการดูดซึมของยาเสพติดโดยการเปลี่ยนแปลงของตับ; วิธีที่ยาเสพติดเผาผลาญในร่างกายเปลี่ยนแปลง; และยามักถูกกำจัดช้ากว่าทำให้ความเป็นพิษเป็นประเด็น
แต่ในขณะที่ทั้งหมดนี้เป็นที่รู้จักกัน Lau กล่าวมีข้อมูลจากหลักฐานน้อยมากว่ายาเสพติดแตกต่างกันส่งผลกระทบต่อกลุ่มอายุนี้อย่างไร
ในการสั่งยาให้ผู้สูงอายุผู้ปฏิบัติงานส่วนใหญ่ใช้เกณฑ์เบียร์เป็นหลักรายการที่รวบรวมและแก้ไขในทศวรรษที่ผ่านมาโดยแพทย์ รายการยาชื่อที่แพทย์ควรพยายามหลีกเลี่ยงเมื่อรักษาผู้สูงอายุเนื่องจากอาจเป็นอันตราย หากแพทย์ใช้ยาเหล่านี้พวกเขาจะต้องบันทึกว่าทำไมพวกเขาถึงใช้ยา
อย่างไรก็ตามแพทย์หลายคนยังคงสั่งยาในรายการนี้ซึ่งรวมถึง Darvon, Elavil และ Digoxin ซึ่งมักจะเป็นเพราะนิสัยในส่วนของผู้ป่วยและแพทย์ – ผู้ป่วยจำนวนมากได้ใช้ยาเหล่านี้ในและนอกเวลาและไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยน เล่าโป่ว
แต่มียาใหม่หลายตัวที่จะช่วยให้ผู้ป่วยเหล่านี้มีผลข้างเคียงน้อยลงเขากล่าว
สิ่งที่น่าสนใจคือ Lau กล่าวว่าชาวบ้านพักคนชราที่อยู่กับยาเสพติดเป็นเวลานาน – สามเดือนหรือนานกว่านั้นไม่มีความเสี่ยงสูงในการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลและเสียชีวิต

“ ความเสี่ยงดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเมื่อผู้ป่วยใช้ยาผันผวนไปมาระหว่างยา” เขากล่าว
“ นี่เป็นการศึกษาที่ยอดเยี่ยมและฉันก็ไม่แปลกใจกับการค้นพบนี้เลย” C.W. Fetrow ศาสตราจารย์คลินิกภาคีของมหาวิทยาลัยพิตต์สเบิร์กโรงเรียนเภสัชกล่าว บริษัท Apothecare Collaborative Services Inc. ของเขาคอยดูแลผู้ใช้ยาในสถานพยาบาล
Fetrow กล่าวว่าในฐานะที่เป็นเภสัชกรเราได้ยึดถือสิ่งนี้และตอนนี้มีข้อพิสูจน์ว่ายาเหล่านี้ไม่ทำงานและมีทางเลือกที่ดีกว่าสำหรับผู้สูงอายุ “Fetrow กล่าว
Fetrow เสริมว่าในขณะที่เภสัชกรตรวจสอบผู้ป่วยยาเสพติดในบ้านพักคนชราพวกเขาไม่ใช่แพทย์ที่สั่งจ่ายยาและมักจะไม่รวมอยู่ในการตัดสินใจเกี่ยวกับยาเสพติดที่ผู้อยู่อาศัยควรใช้
“มองหาเภสัชกรเพื่อรับข้อมูลนี้” เขากล่าว “เราได้รับการฝึกอบรมเพื่อหยอกล้อความแตกต่างที่ลึกซึ้งของยาเหล่านี้”
การศึกษาของ Lau อ้างอิงจากข้อมูลจากค่าใช้จ่ายการสำรวจสถานพยาบาลของสถานพยาบาลปี 1996 ซึ่งประกอบด้วยผู้อยู่อาศัย 3,372 คนอายุ 65 ปีขึ้นไปที่มีสถานพยาบาลอยู่สามเดือนติดต่อกันหรือนานกว่านั้น
ผู้เข้าร่วมในการศึกษาถูกควบคุมสำหรับอายุเพศและสุขภาพจิตและร่างกาย