CBT สำหรับการครุ่นคิดเกี่ยวข้องกับกระบวนการเรียนรู้และการกระทำเพื่อหยุดการครุ่นคิดอย่างมีประสิทธิภาพ CBT แตกต่างจากการบำบัดด้วยการพูดคุยอื่นๆ ตรงที่ CBT มุ่งเน้นไปที่ปัญหาเฉพาะที่ต้องแก้ไขและมุ่งเป้าไปที่ปัญหาในปัจจุบันที่ทำให้ผู้ป่วยตื่นในเวลากลางคืน ใน CBT ลูกค้าจะทำงานร่วมกับนักบำบัดเพื่อระบุสาเหตุของการครุ่นคิดและพยายามเอาชนะปัญหาผ่านการไตร่ตรองในตนเอง การตระหนักรู้ในตนเอง และการเปลี่ยนแปลง

แม้ว่า CBT จะเน้นประเด็นทางอารมณ์ที่ทำให้เกิดวิปัสสนา แต่มีการรักษาอื่น ๆ เช่นกัน ใช้โดยที่ปรึกษาและนักจิตวิทยาที่มุ่งเน้นในด้านต่างๆ อาการทางกายภาพที่พบบ่อยที่สุดของการกอด ได้แก่ เหงื่อออกมากเกินไป ปากแห้ง หัวใจเต้นเร็ว คอแห้ง ท้องผูก ปวดศีรษะ ปวดท้อง วิตกกังวล ง่วงนอน หรืออ่อนแรง

แม้ว่ารูปแบบการบำบัดนี้สามารถช่วยให้ผู้ที่มีความผิดปกติทางความคิดได้ แต่สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าการบำบัดนี้ไม่ได้แทนที่ปัญหาสุขภาพจิตที่กระตุ้นความรอบคอบ บ่อยครั้ง ผู้ป่วยเปลี่ยนไปใช้ CBT เพื่อค้นหาวิธีแก้ปัญหาทางจิตใจหรืออารมณ์ในการคิด ผู้ป่วยอาจพบว่าปัญหาของพวกเขามีสาเหตุทางจิตที่ลึกกว่า

มีสองวิธีในการรักษาอาการทางกายภาพของการเคี้ยวเอื้อง: การบำบัดพฤติกรรมทางปัญญาหรือยา บ่อยครั้ง เป็นการดีที่สุดที่จะควบคุมอาการทางกายภาพด้วยการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา เนื่องจากผู้ป่วยได้เรียนรู้วิธีหลีกเลี่ยงหรือจัดการอาการของตนเองในอนาคต รูปแบบของการบำบัดนี้ช่วยให้ผู้ป่วยสามารถค้นหาแนวทางแก้ไขปัญหาพื้นฐานและปลดปล่อยการจัดการตนเองได้ บ่อยครั้ง นักบำบัดจะพบว่าความกลัวความล้มเหลวเป็นปัญหาพื้นฐานอย่างหนึ่ง อะไรทำให้เกิดการไตร่ตรองในหลายกรณี

เช่นเดียวกัน หลายคนที่รับมือกับ CBT มักประสบกับภาวะซึมเศร้า เนื่องจากมองข้ามปัญหาพื้นฐาน ด้วย CBT ปัญหาของลูกค้าจะปรากฏให้เห็น และลูกค้าได้รับการสนับสนุนให้แก้ไขปัญหา เผชิญหน้าและค้นหาสิ่งที่พวกเขาต้องทำเพื่อเอาชนะพวกเขา ตัวอย่างเช่น หากผู้ป่วยมีความภาคภูมิใจในตนเองต่ำ นักบำบัดโรคอาจเรียนรู้วิธีเพิ่มความมั่นใจในตนเองของลูกค้าและช่วยให้เขา/เธอรู้สึกสบายใจกับข้อบกพร่องของเขา/เธอ แทนที่จะปิดบังและหวังว่าจะหายไป ปัญหาที่พบบ่อยอีกประการหนึ่งสำหรับผู้ป่วยที่มีการครุ่นคิดหลายรายคือภาวะซึมเศร้า เนื่องจากพวกเขาเชื่อว่าชีวิตไม่ยุติธรรม ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังดำเนินไปอย่างผิดปกติ พวกเขากำลังทำอะไรผิด หรือกำลังสูญเสียความรู้สึกควบคุมตนเอง

อาการซึมเศร้าอาจนำไปสู่การครุ่นคิด และนักบำบัดโรคควรตระหนักถึงอาการซึมเศร้าของการครุ่นคิด เพราะเขาจะสามารถหาวิธีรักษาได้ บางครั้งสิ่งนี้สามารถทำได้โดยการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา โดยที่นักบำบัดช่วยให้ลูกค้ารับรู้สัญญาณของภาวะซึมเศร้า เพื่อให้สามารถจัดการกับมันและทำงานร่วมกับลูกค้าในการรับมือกับภาวะซึมเศร้าโดยสอนเทคนิคที่มีประสิทธิภาพที่เขา/เธอสามารถใช้ได้ เพื่อต่อสู้กับอาการนี้

CBT ยังกล่าวถึงอาการทางกายภาพของการครุ่นคิดด้วยการช่วยให้ลูกค้าฝึกเทคนิคการผ่อนคลายและเรียนรู้วิธีใช้เทคนิคเหล่านั้นในเวลากลางคืนขณะนอนราบ เป้าหมายของ CBT คือการช่วยให้ลูกค้าเรียนรู้ที่จะเงียบและสงบในขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อน มีประโยชน์สำหรับผู้ที่ต่อสู้กับอารมณ์และความกังวล รวมถึงผู้ที่มักจะวิตกกังวลเพราะความรู้สึกวิตกกังวลและวิตกกังวล

เมื่อทำงานกับ CBT ลูกค้าจะได้รับรายการสิ่งที่ต้องตั้งตารอในแต่ละวันและรู้สึกขอบคุณสำหรับพวกเขา วิธีนี้ช่วยให้ลูกค้ายอมรับกับสิ่งที่พวกเขามีอยู่แล้วและไม่ต้องคิดถึงสิ่งที่พวกเขาไม่มี แต่ให้ตั้งตารอพวกเขา งานเหล่านี้มักจะสนุก และให้เวลาลูกค้ารู้สึกดีกับสิ่งที่พวกเขามีอยู่ และปล่อยวางในสิ่งที่พวกเขาไม่มี