เท้าของนักกีฬาเป็นโรคผิวหนังที่พบได้บ่อยมากซึ่งเกิดจากเชื้อราชนิดหนึ่งที่เรียกว่า

dermatophytes เชื้อราส่วนใหญ่มักโจมตีนิ้วเท้า เนื่องจากรองเท้าสร้างสภาพแวดล้อมที่ชื้น มืด และเย็น ซึ่งกระตุ้นการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเชื้อรานี้ สภาพผิวอื่นๆ เช่น เท้าที่ขับเหงื่อ กลาก ผิวแห้ง และกลาก ยังสามารถเลียนแบบรูปลักษณ์ของ Athlete’s Foot เช่นเดียวกับเท้าของนักกีฬาประเภทอื่นๆ เท้าของนักกีฬามักเกิดจากการเล่นกีฬาที่มีการปะทะกัน เช่น การวิ่ง ฟุตบอล เบสบอล ฮ็อกกี้ ฟุตบอล เทนนิส ลู่และลาน ว่ายน้ำ หรือการสัมผัสกับนักกีฬาคนอื่นๆ ที่มีเท้าของนักกีฬา และจากการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมเดียวกันเป็นเวลานาน

เท้าของนักกีฬาปรากฏในสามขั้นตอนที่แตกต่างกัน ระยะแรกเกิดขึ้นในตอนเช้าหรือตอนเย็น โดยที่นิ้วเท้าชุดแรกของแต่ละคนจะมีผื่นแดง เป็นสะเก็ด และอ่อนโยน ภายในสองสามวัน พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลและ/หรือสีเหลือง ในที่สุดลอกออกจนเห็นเนื้อเยื่อแห้ง เป็นขุย ตกสะเก็ด และเนื้อเยื่อแข็ง

ขั้นตอนที่สองของ Athlete’s Foot ทำเครื่องหมายโดยบริเวณที่ได้รับผลกระทบหนาขึ้นซึ่งอาจส่งผลให้ผิวหนังเปลี่ยนสีได้ ในบางครั้ง Athlete’s Foot อาจมาพร้อมกับความแห้งกร้านและการระคายเคืองของผิวหนังอย่างรุนแรง ระยะที่สามเรียกว่าซีสติก (cystic) มีลักษณะเฉพาะที่ผิวหนังหนาและแข็งขึ้น เมื่อผิวหนังแห้งและแข็งตัว จะเปราะและแตกง่ายอย่างยิ่ง ทำให้เกิดพุพอง พุพอง

Athlete’s Foot เกิดจากการติดเชื้อราที่ชั้นผิวเผินๆ ของผิวหนัง ส่งผลให้เกิดการพัฒนาของเกล็ดสีขาวหนาถึงเหลือง ซึ่งแตกง่าย และเกิดเป็นตุ่มเล็กๆ ที่เรียกว่า papules ตุ่มเหล่านี้มักจะอักเสบและเจ็บปวด และอาจเจ็บปวดมากเมื่อสัมผัสเป็นเวลานาน เท้าของนักกีฬายังสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อการติดเชื้อราแทรกซึมลึกเข้าไปในผิวหนังชั้นนอก ส่งผลให้เกิดการทำลายเนื้อเยื่ออย่างกว้างขวาง ซึ่งเป็นความเจ็บปวดอย่างมากเช่นกัน

เท้าของนักกีฬามักตอบสนองต่อครีมและขี้ผึ้งต้านเชื้อราได้ดี ซึ่งหาซื้อได้ตามร้านขายยาทั่วไป อย่างไรก็ตาม หากยังมีอาการอยู่ ควรไปพบแพทย์เพื่อทำการวินิจฉัย

มีหลายวิธีในการรักษาเท้าของนักกีฬา โดยมีระดับความสำเร็จแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับประเภทของการติดเชื้อราที่เกี่ยวข้องและความรุนแรงของการติดเชื้อ การรักษาบางอย่างอาจรวมถึงครีมเฉพาะที่ตามใบสั่งแพทย์ที่มีไดฟีนิลและเทรติโนอิน ตัวเลือกอื่นๆ ได้แก่ ยาหยอดตาต้านเชื้อรา ยาปฏิชีวนะในช่องปาก หรือการผ่าตัดด้วยเลเซอร์

หากยาต้านเชื้อราไม่ได้ช่วยบรรเทา แพทย์ของคุณอาจแนะนำขั้นตอนการผ่าตัด เช่น การกำจัดการติดเชื้อรา การขูด หรือการลบนิ้วเท้า คุณยังสามารถใช้ยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์ เช่น Nystatin Plus ซึ่งสามารถทาเฉพาะที่

ในบางกรณี ผู้ป่วยที่มีเท้าแบบนักกีฬาอาจรู้สึกโล่งใจจากการใช้ยา

เช่น ด็อกซีไซคลินหรือเทอร์บินาไฟน์ พบว่ายาเหล่านี้มีผลกับเท้าของนักกีฬา แต่ไม่ใช่ผู้ป่วยทุกรายที่ตอบสนองได้ดี

บางคนยังแพ้ส่วนผสมบางอย่างในยาต้านเชื้อราที่กำหนดเพื่อรักษาเท้าของนักกีฬา ผู้ป่วยควรปรึกษาแพทย์ของตนเกี่ยวกับการใช้ยาอื่นๆ เช่น แอสไพริน ยาแก้อักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) หรือสารเบต้า-บล็อคเกอร์ ยาแก้แพ้บางชนิด ยาแก้แพ้ OTC และยาแก้ปวดสามารถทำให้เกิดผลข้างเคียงในบางคนได้

แม้ว่าการรักษาข้างต้นจะพิสูจน์แล้วว่าได้ผล แต่วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลในทุกกรณี โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าโรคติดเชื้อราเกิดจากการติดเชื้อราที่ร้ายแรงกว่า คุณอาจต้องการพิจารณารูปแบบอื่นของการรักษา เช่น การแพทย์ทางเลือกหรือการเยียวยาที่บ้าน

การเยียวยาพื้นบ้านอื่นๆ การเยียวยาที่นิยมมากที่สุดสำหรับเท้าของนักกีฬาคือน้ำมันพริก ซึ่งทำจากกระเทียมและน้ำมันละหุ่ง น้ำมันทีทรี และว่านหางจระเข้ ยารักษาสะเก็ดเงิน อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนเหล่านี้อาจไม่สะดวกสำหรับบางคน คนอื่นอาจใช้ร่วมกับยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์

การเยียวยาที่บ้านสำหรับเท้าที่แข็งแรงมักช่วยให้มีอาการคัน แสบร้อน และอักเสบที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังช่วยบรรเทาความรู้สึกไม่สบายได้ทันทีและอาจลดปริมาณความเจ็บปวดที่รู้สึกได้ ในบางกรณี คุณสามารถบรรเทาอาการในระยะยาวได้ อย่างไรก็ตาม ทางที่ดีควรปรึกษาแพทย์ของคุณก่อนที่จะลองใช้วิธีแก้ไขใดๆ เหล่านี้